Kościół misyjnie wiarygodny w wakacyjnych „Misyjnych Drogach”

W wakacyjnym wydaniu pisma przeczytamy o przekazywaniu wiary nie tylko przez bezpośrednie głoszenie Słowa Bożego, ale przez dzieła, które je potwierdzają: zakładanie szpitali, szkół, troskę o ludzi ulicy, uchodźców, współczesnych niewolników i dzieci żołnierzy.

„Znacie papieża Franciszka? to jest fantastyczny człowiek! Posłuchajmy go. A co on mówi? Mówi, żebyśmy poszli na peryferie: do wykluczonych, biednych, pogardzanych. Dlaczego? Żeby ich spotkać, dotknąć. I jak to zrobimy, to nie my ich, ale oni nas zewangelizują – powiedział zmarły w maju Jean Vanier. (…) Wspólnotą, którą współtworzymy, jest Kościół. Przeżywa on kryzys związany z grzechami niektórych duchownych. Trzeba byśmy jako chrześcijanie na nowo stawali się wiarygodni, przekonujący w oczach ludzi. Odzyskali zaufanie. Nie ma innej drogi jak powrót do Ewangelii: odejście od władzy i przyjęcie postawy służby” – napisał w edytorialu redaktor naczelny, o. Marcin Wrzos OMI. – „Zapraszamy Was w tym numerze na „misyjne drogi” Kościoła, na których pracują misjonarze urobieni po łokcie, utytłani błotem, w afrykańskim skwarze czy arktycznych lodach. Uczmy się od nich, że trzeba głosić Chrystusa wypowiedzianym słowem, ale i ewangelicznym sposobem życia, troską o człowieka w jego biedzie. W warunkach misyjnych wyraża się to przez zakładanie szkół, ośrodków zdrowia, wsparcie ludzi ulicy, uchodźców i współczesnych niewolników, poszanowanie kultury, wprowadzanie pokoju” – kontynuował.

Na łamach „Misyjnych Dróg” autorzy (m.in. Kasper Kaproń OFM, Małgorzata Madej, Anna Wilczyńska, Justyna Janiec-Palczewska, Hubert Piechocki, Zofia Kędziora) opisali zakładanie szpitali, szkół, troskę o ludzi ulicy, uchodźców, współczesnych niewolników i dzieci-żołnierzy jako wyraz działalności ewangelizacyjnej. Można również przeczytać analizę misjologiczną pielgrzymek papieża Franciszka do Bułgarii, Macedonii Północnej i Rumunii (Justyna Nowicka). Znajdziemy także wypowiedzi ekspertów dotyczące kryzysu wiarygodności Kościoła autorstwa Moniki Waluś, s. Małgorzaty Chmielewskiej, Magdaleny Kudełki-Lwowskiej i Tomasza Terlikowskiego.

W 196. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy z abp. Grzegorzem Rysiem oraz z Brygidą Maniurką FMM. Dotyczą one problemu wiarygodności Kościoła w Polsce i na misjach. W dziale „Na granicy kultur i religii” przedstawiono wiarygodność różnych religii (prof. Eugeniusz Sakowicz) oraz list papieża Franciszka wprowadzający tegoroczny nadzwyczajny miesiąc misyjny.

W odnowionej szacie graficznej pisma znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże. „Wracam tu co roku. Kolejne doniesienia z należącej do diecezji wsi Apaa. – Nie chcą tam ludzi. Ma być park dla zwierząt. Ziemię kupił jakiś biały z RPA. A przecież ziemia Aczoli zawsze należała do ludzi. Ale po wojnie wszystko się zmieniło…” – To fragment zapisków Krzysztofa Błażycy z Ugandy. Natomiast reportaż Beaty Zajączkowskiej dotyczy 50 lat istnienia ośrodka dla trędowatych Jeevodaya: „Przed przychodnią tłum chorych. Wielu ma obandażowane stopy i zniekształcone dłonie. – Trąd nie jest u nas problemem medycznym, bo od momentu wynalezienia antybiotyków jest całkowicie wyleczalny, ale społecznym. Polega przede wszystkim na wczesnym wykrywaniu choroby” – zapisuje słowa dr Heleny Pyz.

W kolejnym wydaniu czasopisma znajduje się dział „Przyjaciele Misji”, a także informacje dotyczące projektów „Misja Szkoła” i „Chata Medyka” prowadzonych przez redakcję oraz szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z wyspy Flores. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Wśród autorów jest również Wojciech Modest Amaro i jego „Kuchnia z misją”. Na łamach pisma czytelników zachęca się do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Wacława Hryniewicza OMI, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Selima Chazbijewicza, Elżbietę Adamiak czy ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne także w wolnej sprzedaży.

Zobacz także