O. Mariana Żelazka można już nazywać sługą Bożym!

Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych nie widzi przeszkód, by rozpocząć proces beatyfikacyjny, werbisty o. Mariana Żelazka – podaje na swoim Twitterze o. Andrzej Danilewicz, Prowincjalny Sekretarz ds. Misji oraz Rzecznik Prasowy Polskiej Prowincji SVD.

Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała "nihil obstat" dla procesu beatyfikacyjnego o. Mariana Żelazka SVD. Możemy więc nazywać naszego współbrata SŁUGĄ BOŻYM! Piękne ukoronowanie 100-lecia jego urodzin. pic.twitter.com/xcb7pmW2er

— Andrzej Danilewicz (@DanilewiczSVD) June 25, 2018

11 lutego, w kościele parafialnym w Puri odbyła się Msza św. w intencji wyniesienia na ołtarze o. Mariana Żelazka. Eucharystii przewodniczył indyjski arcybiskup John Barwa SVD, który jednocześnie ogłosił wszczęcie procesu beatyfikacyjnego.

Indyjski prowincjał werbistów powołał 3-osobową komisję teologów, specjalistów z różnych dziedzin, do gromadzenia materiałów potrzebnych do procesu beatyfikacyjnego, dzięki którym pracy, mógł się on rozpocząć. Od tej pory o. Marianowi Żelazce SVD, przysługuje tytuł „sługa Boży”.

O. Marian Żelazek SVD – polski misjonarz werbista, urodził się 30 stycznia 1918 r. w Palędziu k. Poznania. Po ukończeniu w 1932 r. Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Górnej Grupie, a nowicjat rozpoczął 8 września 1937 r. w Chludowie. 4 września 1939 r. złożył pierwsze śluby zakonne, ale już w maju 1940 r. został wraz z innymi werbistami z Chludowa aresztowany i wywieziony do Dachau, a potem w Gusen.

Po zakończeniu wojny ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Anselmianum w Rzymie, gdzie 18 września 1948 r. przyjął święcenia kapłańskie i wyjechał do Indii. W roku 1950 wyjechał na misje do stacji misyjnej Sambalpurm w północnej części indyjskiego stanu Orisa. Przez pierwsze 25 lat pracował wśród pierwotnego ludu Adiba Adibasów, koczowników żyjących w dżungli. Założył niższe seminarium duchowne dla diecezji Sambalpur.

1 czerwca 1975 r. został przeniesiony do Puri nad Zatoką Bengalską w południowej części stanu Orisa. O. Żelazek rozpoczął tam pracę wśród najuboższych rybaków i ponad tysiąca miejscowych trędowatych. Założył dla nich kolonię, w której zapewnione jest leczenie, mieszkanie, żywność i praca. Stworzył też szkołę i schronisko dla dzieci z rodzin trędowatych. Zapewnił kolonii mały szpital, kuchnię charytatywną, a także sieć programów samopomocowych, jak kursy szycia, ogrodnictwa, kursy rolnicze, ferma kurza itp.

W Puri o Żelazek zbudował też kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. W 2002 i 2003 r. zgłaszano jego kandydaturę do Pokojowej Nagrody Nobla. Senat RP 22 lutego 2006 r. uznał jednogłośnie o. Żelazka Człowiekiem Roku 2006. O. Marian Żelazek zmarł 30 kwietnia 2006 r. w drodze do domu z wioski trędowatych w Puri. Został pochowany na cmentarzu werbistowskim w Jharsuguda w Indiach.

Aktualności

Korea Południowa: Kościół wspiera zniesienie kary śmierci

Afryka

Masakra w Nigerii, liczby przerażają

Ameryka Południowa

10 rzeczy, których nie wiedziałeś o Kolumbii

Chrześcijanie prześladowani

Wietnam: masowe aresztowania katolików

Galerie

Filipiny: ku czci Jana Chrzciciela zanurzają się w błocie [GALERIA]

Aktualności

Papież zachęca do ekumenicznej współpracy dla Afryki