Papież: bądźcie rzemieślnikami „kultury opatrzności”

„Bądźcie prorokami komunii, dając świadectwo Ewangelii Opatrzności, dzieląc się z najuboższymi, przeciwstawiając się kulturze odrzucenia i obojętności” – powiedział papież do uczestników kapituły Ubogich Sług i Służebnic Opatrzności Bożej. Zgromadzenia są powołane do ożywiania w świecie wiary w Boga Ojca oraz synowskiego zawierzenia jego Opatrzności.

Franciszek zwrócił uwagę, że podczas publicznej działalności Jezus szczególnie pragnął, aby Ojciec był znany i jego dobroć była odczuwalna. To dążenie wypełniało również serce św. Jana Calabrii, założyciela obydwu wspólnot, który postanowił pójść tą drogą w towarzystwie najuboższych, ostatnich, odrzuconych przez społeczeństwo nazywając ich „perłami”. Papież zauważył, że charyzmat pójścia na peryferie, aby ukazywać ojcowskie i macierzyńskie oblicze Boga, należy odczytywać dzisiaj z twórczą wiernością.

Kultura dobrobytu

„Powiedziałbym, że kultywowanie zaufania do Bożej Opatrzności razem z ubogimi czyni was rzemieślnikami «kultury opatrzności»: to jest bardzo ważne! Nie należy gubić tego wymiaru. Ta kultura opatrzności, którą postrzegam jako antidotum na kulturę obojętności, niestety rozpowszechnioną w społeczeństwach tak zwanego dobrobytu – zauważył papież. – W rzeczywistości chrześcijańska duchowość opatrzności nie jest fatalizmem, nie oznacza oczekiwania, że z nieba spadnie deszcz rozwiązań problemów i potrzebnych nam dóbr. Nie. Przeciwnie, oznacza to staranie się, by w Duchu Świętym upodobnić się do naszego Ojca Niebieskiego w trosce o Jego stworzenia, zwłaszcza te najsłabsze, najmniejsze; oznacza to dzielenie się z innymi tym, co mamy, aby nikomu nie zabrakło tego, co konieczne. Jest to postawa troski, bardziej niż kiedykolwiek potrzebna, aby przeciwstawić się postawie obojętności”.

>>> „Papież to nie szkolny dyżurny” – refleksja po filmie „Szklany dom” o Janie Pawle II 

Papież zaznaczył, że istotnym aspektem „proroctwa komunii” jest dzielenie się z innymi. Życzył również obydwu wspólnotom rozwijania braterskiej i synodalnej posługi na geograficznych oraz egzystencjalnych peryferiach ukazując czułość Bożego oblicze bez uprzedzeń i wykluczania. Franciszek zachęcił zgromadzenia zakonne do radosnego dawania świadectwa: z prostotą, pokorą, odwagą oraz wielkim poczuciem człowieczeństwa.

Zobacz także