Parafialna bibliotekarka laureatką Nagrody im. sługi Bożej Wandy Malczewskiej

Maria Kośmińska-Wójtowicz została laureatką Nagrody im. sługi Bożej Wandy Malczewskiej. Wyróżnienie zostało przyznane po raz pierwszy z okazji 200. rocznicy urodzin mistyczki i wizjonerki z Radomia. Mszy świętej w kościele farnym w Radomiu przewodniczył biskup Marek Solarczyk. W koncelebrze uczestniczył bp Piotr Turzyński.

Celem nagrody będzie uhonorowanie osób oraz instytucji wyróżniających się w pracy oświatowej, społecznej i dobroczynnej na rzecz podniesienia poziomu i jakości życia, zgodnie z postawą sługi Bożej Wandy Malczewskiej. Wręczenie nagrody odbywa się każdego roku, 15 maja, w rocznicę urodzin Wandy Malczewskiej podczas mszy św. Maria Kośmińska-Wójtowicz po odbiorze statuetki powiedziała, że cała jej działalność jest skierowana na pożytek drugiemu człowiekowi.

>>> 200 lat temu urodziła się Wanda Malczewska

Laureatka

– Staram się na pożytek drugich, jak mówiła Wanda Malczewska. Jestem 64 lata bibliotekarką, biblioteka parafialna ma 36. rok pracy – nieprzerwany wolontariat. To radość ludzi, którzy przychodzą i cieszą się, że mogą znaleźć książkę do pracy i dla rozrywki. Pomagam książką – mówiła laureatka Nagrody im. Wandy Malczewskiej.

Maria Kośmińska-Wójtowicz od wielu lat zaangażowana jest w działalność społeczną, edukacyjną oraz religijną. Aktywnie uczestniczy w życiu środowisk lokalnych. Od 35 lat – jako wolontariuszka – prowadzi bibliotekę przy parafii Matki Bożej Miłosierdzia w Radomiu, której księgozbiór liczy prawie 14 tys. książek. Jest inicjatorką i prowadzącą radomski Bank Modlitwy (we współpracy z ojcami franciszkanami w Niepokalanowie). Maria Kośmińska-Wójtowicz to także pomysłodawczyni i organizatorka Młodzieżowej Akademii Kultury MAK w ramach której (od 1990 r.) odbywały się spotkania literackie oraz konkurs na recenzję książki dla uczniów szkół podstawowych. To także autorka katalogu artykułów z prasy ogólnopolskiej dotyczących Radomia – okres XIX w i XX w – do 1939 roku, współautorka i współredaktorka publikacji i wydawnictw, m.in. „Na pożytek drugich”. „Rzecz o Wandzie Malczewskiej”. Maria Kośmińska-Wójtowicz zorganizowała także zbiórki książek dla parafii w Ukrainie i Białorusi.

O Wandzie Malczewskiej

Wanda Malczewska (1822-1896) urodziła się w Radomiu w rodzinie ziemiańskiej. Po opuszczeniu w wieku 24 lat rodzinnego miasta mieszkała u krewnej w Klimontowie, w klasztorze w Przyrowie. Gdziekolwiek się znalazła, uczyła ubogie dzieci, katechizowała je, rozdawała modlitewniki. Najzdolniejszym pomagała kontynuować naukę. Była mistyczką, przeżywała Mękę Pańską, miała dar przewidywania przyszłości, pojednania osób skłóconych i rozeznawania powołań. Miała wizje wydarzeń z życia Jezusa, przewidziała też wiele faktów z dziejów Polski, jak zwycięstwo nad bolszewikami w sierpniu 1920 r. Zmarła w opinii świętości w Parznie, gdzie na plebanii spędziła ostatnie trzy lata życia jako rezydentka. Pochowana jest w tamtejszym kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa. Do jej grobu pielgrzymują wierni, będący w drodze do dwóch najsłynniejszych polskich sanktuariów maryjnych – na Jasną Górę i do Lichenia.

Proces beatyfikacyjny trwa już długo. Na przeszkodzie stanęły okupacja hitlerowska i czasy komunistyczne. W tym czasie zaginęły akta z zeznaniami 25 naocznych świadków. Odnaleziono je dopiero w 1962 roku. Trybunał do przeprowadzenia procesu informacyjnego powołany został w 1939 roku. Proces beatyfikacyjny Wandy Malczewskiej osiągnął już etap końcowy. W 2006 roku Stolica Apostolska ogłosiła dekret o heroiczności cnót Wandy Malczewskiej i odtąd przysługuje jej tytuł „czcigodnej sługi Bożej”. Brakuje jedynie potwierdzonego kanonicznie cudu, dokonanego za jej wstawiennictwem.

Wanda Malczewska była córką Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.

Zobacz także