Prymas Irlandii w Pradze: jesteśmy Kościołem Chrystusa, a nie według naszych wymogów

Jesteśmy Kościołem Chrystusa, a nie tworzonym według naszych wymogów – wyjaśnił prymas Irlandii abp Eamon Martin w dyskusji następującej po sprawozdaniach z prac grup roboczych europejskiego zgromadzenia synodalnego, jakie w dniach 5-12 lutego odbywa się w Pradze.

Zajmowały się one odpowiedzią na drugie pytanie zawarte w watykańskim dokumencie roboczym na etap kontynentalny: jakie problemy i napięcia dostrzeżono w trakcie procesu synodalnego. W relacjach grup wskazywano przede wszystkim napięcie między prawdą i miłosierdziem, i związane z tym napięcie między doktryną i duszpasterstwem. Wymieniano również napięcia liturgiczne związane z przywróceniem, a następnie ograniczeniem liturgii trydenckiej, między tradycją i reformą, między osobami o poglądach liberalnych i konserwatywnych, a także wzajemną nieznajomość katolików Wschodu i Zachodu.

>>> Polska delegatka na zgromadzenie w Pradze: oczekuję, że jasno powiemy, czego naucza Kościół

Być chrześcijaninem dzisiaj to wolny wybór

Zaznaczono, że napięcia mogą być destrukcyjne, ale również pozytywne, prowadząc do wzrostu i koniecznych zmian. Przestrzegano przed patrzeniem na Kościół po ludzku, jak na zwykłą instytucję. Zachęcano, by Kościół był pokorny, gdyż założony przez Boga, jest złożony z grzesznych ludzi. Zalecano, by szukać tego, czego Chrystus oczekuje od Kościoła, a nie tego, czego Kościół oczekuje od Chrystusa.

Szukając roli, jaką mogą pełnić w Kościele kobiety, stwierdzono, że na razie nie ma na to dobrej odpowiedzi. Nie może być ona jednak rozpatrywana w izolacji od roli księdza i od współodpowiedzialności wszystkich ochrzczonych za Kościół. Jedna z grup zwróciła uwagę, że świat prowokuje Kościół wolnością, a Kościół w odpowiedzi czasem diabolizuje świat. Tymczasem być chrześcijaninem dzisiaj to wolny wybór, a nie wynik tradycji czy przyzwyczajenia.

Zauważono potrzebę pogłębienia teologicznego, ale nie akademickiego, lecz pomagającego ludziom pogłębić relację z Bogiem i z bliźnimi. Konieczna jest również formacja stała świeckich, pomagająca im dojrzewać w wierze, stawiając Boga w centrum życia. Postulowano też dialog z ludźmi stojącymi na obrzeżach Kościoła i przygotowanie dla nich ścieżek nawrócenia. Podkreślano, że duszpasterstwo musi wynikać z doktryny.

Nie dostosowywać się do świata

Nicola Speranza, sekretarz generalny Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Rodzin Katolickich (FAFCE) apelował, by katolicy nie dostosowywali się do świata, lecz by żyli swym wynikających z chrztu powołaniem w świecie zsekularyzowanym. Jako antidotum na klerykalizm wskazał rodzinę-Kościół domowy. Zaproponował tworzenie w diecezjach grup rodzin, którym towarzyszy kapłan.

Abp Eamon Martin z Irlandii zabrał głos, by wyjaśnić, że zadaniem hierarchii jest autentyczna interpretacja słowa Bożego, która może być traktowana jako pokorna służba. Apelował o wzajemne poszanowanie charyzmatów w komunii wokół Chrystusa. Jesteśmy bowiem Kościołem Chrystusa, a nie tworzonym według naszych wymogów. Zaproponował modlitwę o odwagę zmiany w Kościele tego, co możemy zmienić i o mądrość odróżnienia tego, czego zmienić nie możemy.

Zobacz także