Dlaczego podczas liturgii składamy ręce? To gest, który ma głęboki sens

Składanie rąk kojarzyć nam się pewnie z uroczystością Pierwszej Komunii św. lub z dziećmi, a nie z głębokim gestem liturgicznym. Być może zrozumienie symboliki tej czynności pozwoli nam wykonywać ją bardziej świadomie.  

Każdy gest w liturgii ma swoje znaczenie i nie przez przypadek używany jest w danym momencie. Pochylenie się, rozłożenie rąk podczas modlitwy „Ojcze nasz” czy klęczenie są zrozumiałe, znaczenia gestu złożenia rąk nie zawsze jesteśmy świadomi.

>>> Michał Jóźwiak: Byłem na mszy św. Na moich oczach wydarzył się cud! 

Hołd

Skąd wziął się gest złożenia rąk? Pewnie początków tego gestu trzeba szukać w starożytności, kiedy to rzymscy żołnierze wkładali splecione ręce w dłonie swego władcy, demonstrując w ten sposób lojalność i szacunek. Jednak najmocniej gest ten praktykowany był prawdopodobnie w XIII w., kiedy to wasal ze złożonymi rękami występował przed swoim suwerenem, otrzymując od niego zewnętrzny znak inwestytury. Był to znak wierności i oddania. A suweren ze swojej strony gwarantował mu opiekę, pomoc i ochronę. Na wielu rycinach można zauważyć gest złożonych rąk, oplatanych przez seniora, na znak zawartego hołdu.

EPA/LUKAS BARTH-TUTTAS

Co ciekawe, właśnie taki obrzęd złożenia rąk swojemu zwierzchnikowi praktykowany jest podczas święceń kapłańskich, kiedy to nowo wyświęcony kapłan swoje złożone ręce wkłada w ręce biskupa, przyrzekając mu i jego następcom posłuszeństwo i szacunek. Biskup ze swojej strony zobowiązuje się otoczyć go swoją ojcowską miłością i razem z nim pracować dla dobra Kościoła. W liturgii mszy św. np. kapłan trzyma ręce złożone podczas procesji do ołtarza, podczas aktu pokutnego, hymnu „Chwała na wysokości Bogu” i wyznania wiary.

>>> Dlaczego „cicha” Msza św. też jest potrzebna?

Nasze oddanie się Bogu

Wierni świeccy dzisiaj rzadko stosują ten gest w liturgii – chyba, że są to ministranci, którzy służą do mszy św. Warto jednak zacząć składać ręce podczas mszy czy nabożeństwa, ponieważ jest to głęboki znak zaufania Chrystusowi i oddania Mu swoich rąk, aby stawały się Jego rękoma. Tak jak czynili to wasalowie w średniowieczu, rzymscy żołnierze swoim władcom i księża swojemu biskupowi. Czyniąc ten znak możemy zawierzyć Panu Bogu swoje życie, przeszłość, przyszłość i lęki. A dobry Bóg bierze to wszystko, daje swoją miłość, opiekę, miłosierdzie i zapewnia o swojej permanentnej obecności i wsparciu.

Zofia Urbanek @zofiaurbanek

Antropolożka kultury i reportażystka. Od 16 lat na Drodze Neokatechumenalnej. Na portalu odpowiedzialna m. in. za kontakt z misjonarzami.

E-mail: [email protected]

Przerwa

Lepszy Wielki Post z Maryją? Poproś Ją o pomoc we wzrastaniu w miłości!

Przerwa

Jak rozwijać się duchowo? [WIDEO]

Ta pieśń to najlepsza modlitwa na Wielki Post [WIDEO]

Przerwa

Spowiadałem się z zasypiania na mszy. Co usłyszałem od księdza?

Przerwa

NASA pokazała niespotykane zdjęcie Wenus

Duchowość

Poranna modlitwa zanurzenia we Krwi Jezusa Chrystusa