Mózg matki

W literaturze i innych społecznych przekazach utarło się wyrażenie „serce matki…” pokładające całą magię uczuć rodzicielki do swoich latorośli w tym właśnie organie. Wyrażenie to funkcjonuje nadal mimo świadomości, że serce służy do pompowania krwi, a emocje i odczucia swoją bazę mają w mózgu. Badania z ostatniej dekady wykazują istotne zmiany w budowie mózgu kobiety, która zostaje matką. 

Mózg maleje, mózg rośnie

Proces tworzenia stałych zmian w mózgu kobiety zaczyna się już w okresie ciąży i trwa do dwóch lat po urodzeniu dziecka. Pierwszą zmianą jest objętość mózgu, która spada nawet o 6%! Krótko mówiąc kobiecie ciężarnej zmniejsza się mózg. Nie jest to bynajmniej związane z utratą mądrości czy inteligencji wrodzonej – tak właśnie zaczyna się przebudowa struktur mózgowych. Wiemy już, że mózg kobiety już po porodzenie jest większy od stanu wyjściowego. Oznacza to, że dokonała się poważna przebudowa struktury. Naukowcy zauważyli niewielkie zwiększanie się istoty szarej w kilku obszarach mózgu: w podwzgórzu, w płacie ciemieniowym i w korze przedczołowej. Są to obszary odpowiedzialne za odbieranie uczuć, odbieranie bodźców zmysłowych, odczuwanie przyjemności i emocje. Wzrastają więc tym samym kompetencje relacyjne, niezbędne do stania się mamą małego człowieka.

Skąd ta heroiczna siła?

Inny wniosek naukowców dotyczy samej motywacji – jako, że zmiany w mózgu wywołują jej wzrost, może to prowadzić do poprawy zdolności opieki nad niemowlakiem, co dodatkowo stymuluje rozwój dziecka. Życie mamy jest ciężkie – wszyscy znamy dowcipy o bezpłatnej pracy, 24 godzinny na dobę, bez możliwości wzięcia L4 czy urlopu. Okazuje się, że chęć, siła i determinacja, przejawiane przez matki bierze się właśnie ze zmian biochemicznych w mózgu. Aktywacja poszczególnych sfer mózgowych u młodych mam wygląda właściwie tak samo jak u osób zakochanych w pierwszej fazie miłości czyli zauroczeniu. W tej fazie można góry przenosić z uśmiechem! Same zachowania macierzyńskie mogą być powiązane z ośrodkami odpowiedzialnymi za przeżywanie przyjemności powodując wzrost dopaminy w organizmie. Tak powstaje dobre samopoczucie i poczucie spełnienia w opiece nad dzieckiem. 

Strach o dziecko

W czasie porodu i po nim rośnie poziom oksytocyny. Im wyższe stężenie tego hormonu, tym bardziej matka jest zaangażowana w opiekę nad niemowlęciem.  Jego wysokie stężenie stymuluje ciało migdałowate w mózgu. Komórki nerwowe, które są tam zgromadzone napędzają odczucia lęku, strach i agresji. Lęk matki o swoje dziecko, zrozumie tylko druga matka, która całą sobą stara się ochronić swoje dziecko przed wszelkim złem całego świata, co jest oczywiście niemożliwe. Dlatego matki dbają o dziecko, są opiekuńcze. a w razie zagrożenia wstępują w nie waleczne lwice .

Depresje i poczucie beznadziei

Depresja i poczucie beznadziei mogą pojawić się u matek zarówno ze względów społecznych (np. brak wsparcia małżonka, czy własne złe wspomnienia z dzieciństwa) jak i ze względów biologicznych. Za mała ilość danego hormonu, może spowodować za małe i zbyt powolne zmiany w mózgu przystosowujące kobietę do bycia matką. Dlatego każdorazowo w przypadku podejrzeń o depresję u młodych matek należy wykonać badania hormonalne. 

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze