„Świętych obcowanie”. Czy w niebie jest większy dostęp do… Bożej łaski? 

Wyznajemy w credo, że wierzymy w „świętych obcowanie”. Co to właściwie oznacza? Czy święci w niebie mają do łaski Pana Boga… większy dostęp? 

„Obcowanie” to bardzo ciekawe słowo. Wcześniej oznaczało tyle, co bycie z kimś blisko. Dzisiaj słowo to może kojarzyć się nieco bardziej dwuznacznie. Dlaczego więc w Składzie Apostolskim mówimy właśnie o świętych obcowaniu? 

>>> Piotr Jerzy Frassati. Błogosławiony, z którym na pewno chciałbyś się przyjaźnić

Kościół jest ciałem 

Św. Paweł mówi o Kościele, jako o ciele:  

Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność – podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami (Rz 12,4-5).  

>>> 10 ciekawostek o świętych [QUIZ]

Communio sanctorum, a więc świętych obcowanie, odnosi się więc w realny sposób do ciała Kościoła. Święci, a więc tzw. Kościół triumfujący, to cześć całego Kościoła (w którym mieszczą się jeszcze tzw. Kościół pielgrzymujący i pokutujący). Wszyscy są jedną wspólnotą (communio). W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy:

Ponieważ mieszkańcy nieba, będąc głębiej zjednoczeni z Chrystusem, jeszcze mocniej utwierdzają cały Kościół w świętości… nieustannie wstawiają się za nas u Ojca, ofiarując Mu zasługi, które przez jedynego Pośrednika między Bogiem i ludźmi, Jezusa Chrystusa, zdobyli na ziemi… Ich przeto troska braterska wspomaga wydatnie słabość naszą. „Nie płaczcie, będziecie mieli ze mnie większy pożytek i będę wam skuteczniej pomagał niż za życia” (św. Dominik); „Przejdę do mojego nieba, by czynić dobrze na ziemi” (św. Teresa od Dzieciątka Jezus) (KKK 956).  

W niebie święci (oczywiście nie tylko ci oficjalnie uznani przez Kościół) mają dostęp przede wszystkim do oblicza Boga. Są jednocześnie częścią Kościoła, czyli jednego ciała, wraz z tymi, którzy są na ziemi i w czyśćcu.  

Komunia łask 

Mała Tereska (św. Teresa od Dzieciątka Jezus) napisała w „Dziejach Duszy” słynne już słowa:  

Będę kradła… Dużo rzeczy w Niebie zniknie, bo je wam przyniosę… Będę małą złodziejką, będę brała wszystko, co mi się będzie podobało. 

>>> Czujesz się smutny i zmartwiony? To idealna święta, do której możesz się zwrócić

Można powiedzieć, że ciało Kościoła, ze względu na swoją specyficzną jedność, może wymieniać się tymi łaskami, jak czytamy w katechizmie:  

Nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, lecz także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami (KKK 958). 

Chciejmy korzystać z tej niebiańskiej możliwości i módlmy się o wstawiennictwo świętych. Tworzymy razem Kościół powszechny, a czynione przez nas dobro rozlewa się na całą wspólnotę, również na tych poranionych i zniszczonych przez grzech. Ci, którzy są w niebie, mają do Boga bliżej, dlatego tym bardziej warto z nimi „współpracować”. Oni wstawiają się ciągle za nami.  

Zobacz także