W Wiedniu zaprezentowano syntezę procesu synodalnego w Austrii

Główne wnioski „Krajowej syntezy na temat procesu synodalnego” Kościoła katolickiego w Austrii, to potrzeba przyspieszenia w takich kwestiach, jak równość płci, większy udział kobiet na stanowiskach kierowniczych w Kościele oraz możliwość współdecydowania dla osób świeckich.

Raport z przebiegu procesu synodalnego na etapie diecezjalnym zaprezentowano 21września na konferencji prasowej w Wiedniu. Szczegółowe sprawozdanie z ankiet na szczeblu diecezjalnym Konferencja Biskupów Austrii przesłała już w połowie sierpnia do Rzymu.

>>> Synod homeopatyczny? W tej sprawie zdania nie zmieniłem [KOMENTARZ]

Święcenia kobiet?

Austriacki raport, podsumowujący wyniki ankiet w ramach procesu synodalnego Kościoła powszechnego mówi, że wiele spraw może być „podjętych i realizowanych lokalnie” w Kościele. Dotyczy to także większego udziału świeckich w liturgii, wysiłków na rzecz używania bardziej zrozumiałego języka w liturgii i głoszeniu Słowa Bożego, duszpasterstwa wobec osób w różny sposób wykluczonych z życia kościelnego, ujawniania nadużyć, czy wspierania nauczania wiary.

Inne kwestie, takie jak dostęp kobiet do święceń kapłańskich, obowiązkowy celibat jako warunek dopuszczenia do święceń lub sprawy dotyczące moralności seksualnej, należy rozstrzygać na wyższych szczeblach kościelnych. Raport zwraca uwagę, że wielu uczestników ankiet przedsynodalnych opowiada się za święceniami kobiet, przynajmniej do diakonatu.

Ankiety wykazały ponadto, że w wielu miejscach relacje między księżmi a wiernymi były trudne. Krytykowano m.in. dystans między osobami konsekrowanymi a świeckimi. Jednocześnie brak księży i coraz większy ubytek wolontariuszy stanowią wielkie wyzwanie dla księży i powodują ich zmęczenie; księża również często widzą, że ich posługa jest kwestionowana.

Kolejne spostrzeżenie dotyczy tego, że wiele grup w Kościele ma poczucie, iż nie są wystarczająco słyszane. Dotyczy to zwłaszcza ludzi młodych, których sprawy są mało brane pod uwagę. Często pojawiała się też kwestia, jak można wysłuchać ludzi, którzy są na obrzeżach Kościoła i nie włączają się w jego życie.

Uznanie dla Caritas

Wiele głosów pragnie Kościoła, „który wychodzi do ludzi, czyni miłosierdzie Boże namacalnym dla wszystkich i troszczy się o ich potrzeby, z wyraźną opcją dla ubogich i pokrzywdzonych”. Uczestnicy ankiet wyrażali uznanie dla licznych form Caritas jako misji społecznej Kościoła, takich jak: walka z ubóstwem, pomoc uchodźcom, opieka nad ludźmi sędziwymi, chorymi i potrzebującymi, czy pomoc bezdomnym. To zaangażowanie należy wzmacniać, ponieważ Caritas powinna być rozumiana nie tylko jako służba, ale także jako sposób niesienia Kościoła do ludzi.

Dialog ze społeczeństwem utrudnia fakt, że stanowisko Kościoła w różnych sprawach jest coraz mniej zrozumiałe. Dotyczy to w szczególności nauczania w zakresie moralności seksualnej. Niektóre głosy przestrzegały też przed przyjmowaniem świeckich koncepcji moralnych; obawiano się, że proces synodalny przyczyni się do erozji doktryny Kościoła.

Syntezę zredagował zespół osób, w którym nie było biskupa. Biskupi uzupełnili jednak dokument katolików w Austrii słowem towarzyszącym. Podpisał je przewodniczący Konferencji Biskupów Austriackich, abp Franz Lackner oraz bp Josef Marketz z Gurku-Klagenfurtu. Biskupi stwierdzili, że w ocenie wielu ludzi Kościół jest w trudnej sytuacji, na którą musi odpowiedzieć. W ich ocenie biskupów ankiet ukazały wiele z tego, co należy zachować, ale też ujawniły wiele nowego. Aby kontynuować historię zbawienia, Kościół potrzebuje jednego i drugiego. Z tego powodu „my, biskupi, wspieramy prace prowadzone na wspólnej drodze, nawet jeśli oznacza to czasem także sprzeciw”, zapewnili biskupi austriaccy.

Zobacz także