Dzięki Bogu mamy zakonnice! [RECENZJA]

Książka, która jest zbiorem wywiadów Małgorzaty Terlikowskiej z siostrami zakonnymi jest niezwykła z wielu powodów, ale najważniejszy to ten, że pokazuje Boże szczęście spełnionych kobiet. I to nie tych w wielkich korporacjach czy wysokich stanowiskach, tylko… w zakonnych habitach.  

Niezwykle ciekawe było dla mnie czytanie fascynujących wywiadów z kobietami, które sama niegdyś miałam  okazję poznać. W książce “Dzięki Bogu jestem zakonnicą. Historie spełnionych kobiet” Małgorzacie Terlikowskiej udało się wydobyć z tych rozmów sedno a więc.. doświadczenie miłości Pana Boga. Siostry zakonne to osoby, bez których nie wyobrażam sobie Kościoła katolickiego, a ta książka to i tak tylko mały ułamek tej katolickiej „herstorii”.  

Trzeba przyznać: te wywiady rozkładają na łopatki. Jeśli ktoś wciąż ma w głowie stereotyp cichej zakonnicy, która jedną ręką myje podłogę, a drugą przekłada kolejne paciorki różańca… to czas najwyższy zmienić zdanie.  

– Co siostrę uszczęśliwia? 

– To zabrzmi jak slogan, bo wiadomo: co może zakonnica powiedzieć? Jest szczęśliwa, bo jest z Panem Jezusem. Ale to naprawdę tak jest.

Siostra Teresa Pawlak, albertynka to zakonnica, która… chodzi w glanach. Oprócz tego jeździ cyklicznie na Przystanek Jezus na Festiwalu Pol’and’Rock (wcześniej Festiwal Woodstock) i tak ewangelizuje młodych, często zagubionych ludzi. Odwiedza także więźniów, spędzając z nimi sporo czasu, pomaga samotnym matkom…. Nie boi się wyzwań. Siostra Maksymiliana Kamińska, Misjonarka Chrystusa Króla dla Polonii, pomaga Polakom, którzy są po aborcji w Stanach Zjednoczonych, mimo że już jako dwunastolatka złożyła uroczyste „śluby”, że… nigdy nie pójdzie do zakonu. Siostra Tymoteusza Gil, dominikanka swoje życie poświęciła… mężczyznom, a właściwie chłopcom z Domu Pomocy Społecznej w Broniszewicach. Pełni funkcję specjalisty od PRu, jest księgową, a także pedagogiem specjalnym. 

To tylko niektóre historie przedstawione w książce Małgorzaty Terlikowskiej. Trudno opowiedzieć o wszystkim, czego nawet nie mam zamiaru robić. Te rozmowy po prostu trzeba przeczytać i samemu poznać kreatywność Pana Boga, który przedziwnymi drogami nie tylko powołuje kobiety do tego niezwykłego charyzmatu, ale nawraca poprzez nie tysiące innych ludzi. Dzięki Bogu, że mamy zakonnice! 

Zobacz także