Seksualność dziecka cz. 2

W ostatnim artykule poruszałam kwestię rozwoju psychoseksualnego chłopców w pierwszych 11 latach życia. Jako że jest to okres nieznany dla rodziców, często jakiekolwiek przejawy ekspresji seksualnej u dziecka przyjmowane są z dużym niepokojem. Tym razem przyjrzyjmy się więc rozwojowi psychoseksualnemu dziewczynki.

Rozwój seksualny dziecka w określonym przeze mnie przedziale czasowym (0-11 lat) można podzielić na 3 okresy: faza preedypalna (0-3), faza edypalna (3-6,7), faza utajona (6,7-11). Jest to podział teoretyczny i stanowi bazę, do której można odwoływać się w swoich wątpliwościach. Należy jednak pamiętać, że każe dziecko jest inne, a jego rozwój przebiega w sposób indywidualny, zależy od charakteru oraz sytuacji rodzinnej.

Faza preedypalna
Rozwój dziewczynki w tej fazie, podobnie jak chłopca, również zachodzi w bardzo bliskim kontakcie z matką. Jednak ze względu na fakt, że jest to istota tej samej płci, a więc również budowy co matka, zainteresowanie tym aspektem będzie miało mniejszą intensywność niż w przypadku chłopca. Przez pierwsze 8 miesięcy matka zajmuje się dziewczynką i jej ciałem. Przekazuje jej tym samym informacje o akceptacji i radości z faktu, że jest ona tym, kim jest, a więc w tym wypadku dziewczynką. Dzięki tej przyjemnej stymulacji również kształtuje się erotyzm niemowlęcy.

W następnym okresie (8-36 miesięcy) następuje wygaszanie zainteresowania dziecka płcią. Podobieństwa biologiczne między matką i córką powodują, że nie ma już efektu nowości i ciekawości. Córka nie odczuwa tego wycofania jednak jako braku miłości czy zaprzeczenie wartości swojego istnienia. Dziewczynka nadal identyfikuje się z matką, a przez to również z jej wycofaniem. Wchodzi w okres zmniejszonego zainteresowania seksualnością. Przygotowuje ją to do takich momentów w dorosłym życiu jak miesiączka, ciąża, poród, połóg, opieka nad noworodkiem itp.

Podobieństwo między matką a córką sprawia, że związek emocjonalny między nimi staje się bardzo bliski, a więź ciągle się rozwija. Również ona, gdy matka zbliża się w tym czasie do ojca, zaczyna identyfikować się z jej relacją z ojcem.

Faza edypalna
Dziewczynka w tym okresie jest gotowa zmienić obiekt zainteresowania i utworzyć silny związek inny niż jej związek z matką. Ojciec staje się naturalnym kolejnym obiektem, po który sięga dziewczynka. Jest to mężczyzna, który przez związek z mamą w jakiś sposób utwierdza kobiecość rodzicielki. Dziewczynka chce więc, aby ojciec, jako naturalnie pierwszy mężczyzna w jej życiu, zauważył również jej kobiecość i także ją potwierdził. Inność ojca pobudza dziewczynkę i pragnie ona nawiązać z nim bliską więź. Tak bliską, aby zastąpiła ona jego więź z matką. I w taki sposób wyłania się z niej osławiona już u dziewczynek w tym wieku kokietka. I co biedni ojcowie powinni zrobić? Jedyną prawidłową reakcją ojca jest dostrzeżenie zachowanie córki i przyjęcie go jako elementu jej rozwoju. Kochający ojciec cieszy się przecież z tego, że ma córkę, że rozwija się w niej kobiecość, dostrzega ją i potwierdza jej piękno. Jednocześnie mężczyzna nie zgadza się na zajęcie przez dziewczynkę miejsca swojej żony. To on jest odpowiedzialny za to, aby nigdy nie doszło do realizacji seksualnych pragnień dziewczynki wobec niego! W tym samym czasie dziewczynka przeżywa optymalną akceptację ze strony osobnika przeciwnej płci oraz optymalną frustrację swoich pragnień.

W tym samym czasie dziewczynka różnymi sposobami (również na różnym poziomie świadomości) stara się wyeliminować matkę z życia ojca. Dorosła kobieta wie jednak, że mała dziewczynka nie stanowi dla niej zagrożenia i ze spokojem przyjmuje zachowania córki. Pewna pozycja matki w rodzinie i w związku daje możliwość szczerego pocieszania córki, dla której odmowa ojca oznacza niepowodzenie. Matka przekazuje córce, że w przyszłości ona również może stworzyć dojrzały związek z mężczyzną. Na razie jednak poszukiwania partnera zostają przekierowane na kręgi rówieśnicze. I tak to zaczyna się etap przedszkolnych miłości i dziecięcych narzeczeństw.

Trzeba pamiętać, że dziewczynka może próbować swoich kokieteryjnych zachowań również na innych mężczyznach, przez co potrzebuje od rodziców dodatkowej ochrony. Zwracajmy uwagę na zachowania córki, na to, jak inni na nią reagują i ubierajmy w sposób podkreślający jej przynależność do świata dzieci.

Faza utajenia
Faza latentna (bo tak inaczej ją można nazwać) przejawia się podobnie u dzieci obojga płci. Dzieci rozpoczynają obowiązek szkolny i aktywność ta przesuwa rozwój seksualny na dalszy plan – stąd nazwa tego okresu życia. Kontakty rówieśnicze przebiegają głównie wśród osób tej samej płci. Dziewczynki w ten sposób znajdują nowe obiekty do identyfikowania i idealizowania. Dla nich ten czas spędzony w jednopłciowej grupie to momenty nawiązania przyjaźni, ale również rywalizacji. Ta druga może być niebezpieczna dla nietrwałej jeszcze struktury kobiecości, dlatego dziewczynce potrzebne jest wsparcie obojga rodziców w tej dziedzinie. W tym czasie dziewczynka może romantycznie podkochiwać się w chłopcach i marzyć o nich, jednak to związek z przyjaciółką będzie dla niej czymś realnym.

Ameryka Północna

(Nie)zwykłe codzienne napoje 

Kultura

#KinoMisyjne: "Dokta" Wanda Błeńska

Rodzina

Nasz syn chce być księdzem. Co robić?

Psychologia

Przestań być maminsynkiem! [WIDEO]

Styl Życia

Święto miłośników fantastyki 

Europa

Siostry zakonne świętują Dzień Pingwina