Dzięki modlitwie tej kobiety matka zrezygnowała z aborcji, a Weronika żyje

Pani Anna zawsze chciała mieć własne dzieci, niestety nie dane jej było urodzić córki lub syna. W swoim sercu nosiła nawet imię dla jednego z nich – Weronika. Pewnego razu jej znajoma opowiedziała jej o kobiecie, która nosi w swoim łonie poczęte dziecko, a jednocześnie nosi się z zamiarem przerwania ciąży…

Znajoma nie ujawniła personaliów tej kobiety, ale Anna postanowiła modlić się w intencji jej i jej poczętego dziecka, rozpoczęła duchową adopcję dziecka poczętego. Po blisko dziewięciu miesiącach jej koleżanka powiedziała, że ta, która kiedyś chciała dokonać aborcji właśnie urodziła dziecko. Tym razem powiedziała, kto to jest, więc Anna postanowiła wybrać się do niej i spotkać ją i jej dziecko. Przyniosła wyprawkę, oczywiście nie zdradzając swojej wiedzy na temat trudnych początków tej ciąży. Matka dziecka była nieco zaskoczona, że wyprawkę dla jej dziecka przynosi kobieta, którą zna tylko z widzenia. Przyjęła ją jednak, obie panie wypiły herbatę. Gdy Anna podeszła do łóżeczka, przyszedł do niej chłopiec (pierwsze dziecko w tej rodzinie). Stanął obok kobiety i powiedział: „Ładną mam siostrzyczkę, ma na imię Weronika!”.

fot. unsplash

Modlitwa, która przynosi efekty

– Ktoś może powiedzieć, że to tylko zbieg okoliczności, ale dla pani Anny to był znak Bożej interwencji i realizacja jej pragnienia. Bo choć sama nie urodziła, to wymodliła życie dla Weroniki, która już zawsze będzie w jej sercu – mówi ks. Tomasz Kancelarczyk, który tę historię usłyszał kilka lat temu w Świnoujściu. Ks. Kancelarczyk jest prezesem Fundacji Małych Stópek, która od wielu już lat działa na rzecz ochrony każdego nienarodzonego dziecka. Fundacja promuje odpowiedzialne rodzicielstwo, edukuje młodzież i świadczy pomoc dla kobiet w ciąży, będących w trudnej sytuacji materialnej. W ostatnią niedzielę, z okazji przypadającego 25 marca Dnia Świętości Życia, studenci należący do duszpasterstwa przy kościele św. Anny na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie zorganizowali sprzedaż bransoletek. Cele były dwa. Po pierwsze – przypomnienie o Dniu Świętości Życia i potrzebie wsparcia nienarodzonych. Po drugie, by wesprzeć finansowo Fundację Małych Stópek. Bransoletki, które kupowali wierni wychodzący z kościoła przygotowali młodzi z Ruchu Światło – Życie.

>>> Ks. Kancelarczyk: legalna aborcja prowadzi do tego, że dzieci z wadami genetycznymi po prostu się nie rodzą [ROZMOWA]

Bransoletki Ruchu Światło-Życie DA św. Anny w Warszawie

W kościele św. Anny Warszawie, ale i w wielu innych parafiach w całej Polsce wielu wiernych podejmie dziś dzieło duchowej adopcji. Modlitwa w intencji poczętych dzieci podejmowana jest najczęściej właśnie w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, kiedy wspominamy pełne ufności i wiary „Niech mi się stanie według słowa Twego” wypowiedziane aniołowi przez Maryję. To od dzisiaj do uroczystości Bożego Narodzenia dzieli nas dziewięć miesięcy, czyli tyle ile średnio trwa ciąża. Tyle też trwa modlitwa w ramach duchowej adopcji. Co jest jej istotą? Ochrona życia poczętego to dar samego Boga, o którym przekonała się Anna. Modlitwa ta jest więc dziękczynieniem za własne życiem, a zarazem dopełnieniem daru rodzicielstwa dla tych, którzy nie mogą mieć własnych dzieci. Kolejnym istotnym jej celem jest szansa ekspiacji (wynagrodzenia) dla kobiet, które dokonały aborcji. „W ich sercu istnieje pragnienie oczyszczenia i pokuty. Grzech aborcji często powoduje w ich psychice ogromne spustoszenia, które medycyna nazywa syndromem postaborcyjnym” – mówią organizatorzy akcji i podkreślają, że duchowa adopcja jest bardzo skutecznym lekiem na zranione serca matek i ojców, przywraca pokój w rodzinach. Przynosi również wielkie owoce wśród młodzieży, która dzięki niej w sposób bardziej dojrzały przygotowuje się do sakramentu małżeństwa.

>>> Bp Miziński: Dzień Świętości Życia to zaproszenie do refleksji nad cennym darem Boga, jakim jest życie każdego człowieka

fot. cathopic

Dziecko w niebezpieczeństwie zagłady

Duchową adopcję można podjąć prywatnie lub publicznie – w kościele, we wspólnocie czy podczas pielgrzymki. Wcześniej należy wypełnić formułę przyrzeczenia. Od tego dnia (niekoniecznie musi być to 25 marca) przez dziewięć kolejnych miesięcy, każdego dnia należy rozważać i odmawiać jedną tajemnicę różańcową oraz odmówić w intencji dziecka i jego rodziców specjalną modlitwę.

Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem(am), a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życie, które Ty sam mu przeznaczyłeś.

Adoptuj życie

Do modlitwy można dołączyć dodatkowe postanowienia, np. częstą spowiedź i Komunię świętą, adorację Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post, konkretną pomoc rodzinom wielodzietnym, matkom samotnie wychowującym dzieci, osobom chorym czy z niepełnoprawnościami. Ks. Tomasz Kancelarczyk z Fundacji Małych Stópek podpowiada, by podejmować postanowienia realne, mając na uwadze swoje indywidualne możliwości. Nie liczy się liczba podejmowanych modlitw i postanowień, ale ich regularność. Pomocą w ich wypełnianiu może być aplikacja „Adoptuj życie” – to mobilny „asystent” osób, które podjęły się tego modlitewnego dzieła. Aplikacja w prosty sposób przypomina o codziennej modlitwie. Aplikacja wysyła też wiadomości, dzięki którym modląca się osoba ma szansę poznać świat dziecka rozwijającego się pod sercem matki. Fundacja zachęca też księży i wiernych do organizowania w swoich parafiach comiesięcznych mszy, podczas których będzie możliwość podjęcia duchowej adopcji dziecka poczętego. – Stwórzmy w naszych lokalnych środowiskach wspólnoty troszczące się o życie każdego człowieka – zachęca ks. Kancelarczyk.

fot. aplikacja

Duchową Adopcję może podjąć każdy i w każdy wieku, również osoby żyjące w związku niesakramentalnym i rozwiedzione. Jedynie dzieci podejmują modlitwę pod opieką i przy pomocy rodziców. Modlitwę można podejmować wielokrotnie, ale pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań. Jeżeli modlitwa została przerwana na kilka dni, Duchowej Adopcji nie przerywa się, a jedynie przedłuża o liczbę opuszczonych dni. Gdy przerwa jest dłuższa należy ponowić przyrzeczenie i dołożyć starań, by je wypełnić. Przyrzeczenie składa się przy podjęciu każdej nowej Duchowej Adopcji. Gdy chce się to zrobić prywatnie, formułę przyrzeczenia należy odczytać (najlepiej przed krzyżem). Dobrze jest zapisać sobie datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy. – Grzechem nie jest zapomnienie o modlitwie. Grzechem jest świadomie i dobrowolne zlekceważenie składanej Bogu obietnicy – dodaje ks. Kancelarczyk.

Tydzień Modlitw o Ochronę Życia

Obok 9-miesięcznej Duchowej Adopcji w ostatnich latach coraz więcej ludzi włącza się też w Tydzień Modlitw o Ochronę Życia. Inicjatywa rozpoczyna się 19 marca (w liturgiczne wspomnienie św. Józefa, opiekuna Świętej Rodziny) i kończy 25 marca (w Dzień Świętości Życia). Wierni codziennie poświęcają czas na krótkie rozważanie, odmawiają litanię do św. Józefa oraz modlitwę ułożoną przez Jana Pawła II i zaczerpniętą z encykliki Evangelium vitae. Inicjatorem akcji jest Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka.

fot. Wikipedia

O Maryjo, jutrzenko nowego świata, Matko żyjących, Tobie zawierzamy sprawę życia: spójrz, o Matko, na niezliczone rzesze dzieci, którym nie pozwala się przyjść na świat, ubogich, którzy zmagają się z trudnościami życia, mężczyzn i kobiet – ofiary nieludzkiej przemocy, starców i chorych zabitych przez obojętność albo fałszywą litość. Spraw, aby wszyscy wierzący w Twojego Syna potrafili otwarcie i z miłością głosić ludziom naszej epoki Ewangelię Życia. Wyjednaj im łaskę przyjęcia jej jako zawsze nowego daru, radość wysławiania jej z wdzięcznością w całym życiu oraz odwagę czynnego i wytrwałego świadczenia o niej, aby mogli budować, wraz z wszystkimi ludźmi dobrej woli, cywilizację prawdy i miłości na cześć i chwałę Boga Stwórcy, który miłuje życie. Amen.

fot. Maciej Kluczka

I na koniec pytanie, które może rodzić się w głowach tych, którzy myślą o włączeniu się w dzieło duchowej adopcji: skąd pewność, że Bóg wysłucha tej modlitwy? – Naszą pewność opieramy na wierze we wszechmoc i nieograniczone miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko mogło się urodzić i by było otoczone miłością rodziców. Tę pewność opieramy też na świadectwach tych, którzy się modlą i tych, w intencji których modlitwa była podejmowana – mówią organizatorzy duchowej adopcji. Anna i Weronika (o której było na początku) są przykładem na skuteczność tej modlitwy. Więcej takich historii można znaleźć na stronie www.duchowaadopcja.pl.