Stanisław Jaromi OFMConv: Kościół na drodze ekorozwoju

Odpowiedz na płacz ziemi: wspieraj wysiłki na rzecz ochrony różnorodności biologicznej i powszechnego dostępu do czystej wody oraz działaj na rzecz neutralności klimatycznej. To jeden z priorytetów, który ma nas przybliżyć do nawrócenia ekologicznego.

W Zielone Święta 2021 r. papież Franciszek udzielił nam mandatu na głoszenie Ewangelii Stworzenia i orędzia troski o nasz wspólny dom. Kończąc Rok Laudato si’ dziękował wszystkim zaangażowanym w liczne inicjatywy na całym świecie. „To podróż, którą musimy kontynuować razem, wsłuchując się w wołanie ziemi i ubogich” – mówił i promował inicjatywę PLATFORMA LAUDATO SI’, którą zaplanowano na siedem lat.  To program, który ma zachęcać rodziny, wspólnoty parafialne i diecezjalne, szkoły i uniwersytety, szpitale, przedsiębiorstwa, grupy, ruchy, organizacje i instytuty zakonne do przyjęcia zrównoważonego stylu życia.

>>> Karolina Binek: czy dobrze dbasz o swój dom?

Za nami zatem Rok Laudato si’, ogłoszony w trakcie obchodów piątej rocznicy ogłoszenia ekoencykliki papieża Franciszka. Wtedy wspólnoty chrześcijańskie zostały zaproszone są do współtworzenia oddolnego ruchu ekologii integralnej oraz wyruszenia w drogę w kierunku trwale zrównoważonego rozwoju, prostego stylu życia, neutralności klimatycznej i ograniczenia zaangażowania w inwestycje związane z wydobyciem paliw kopalnych.

Konkrety!

Nasze wspólnoty tworzące Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu – REFA – próbują te zadania realizować od 40 lat, ostatnio szczególnie mocno w ramach Szkoły Liderów Ekologii Integralnej. Opisaliśmy je naszych publikacjach, w wydanej w 2019 r. książce pt. „Patron Ekologów” oraz w wydanej ostatnio „Czyńcie Ziemię kochaną!”. W obu publikacjach w centrum jest perspektywa franciszkańska w ekologii integralnej. Rok temu za swoje priorytety na najbliższy czas uznaliśmy siedem celów w stronę nawrócenia ekologicznego. Oto one:

Odpowiedz na wołanie ubogich: chroń ludzkie życie od poczęcia do naturalnej śmierci; dbaj o wszelkie formy życia na ziemi, szczególnie o ofiary przemocy i ubogich współczesnego świata.

Odpowiedz na płacz ziemi: wspieraj wysiłki na rzecz ochrony różnorodności biologicznej i powszechnego dostępu do czystej wody oraz działaj na rzecz neutralności klimatycznej.

>>> Justyna Nowicka: chwalcie łąki

Zweryfikuj swój styl życia: ogranicz zużycie energii i zasobów naturalnych, unikaj plastikowych opakowań jednorazowych, zwiększ udział produktów pochodzenia roślinnego w diecie, ogranicz spożycie mięsa i produktów mięsnych, wybieraj komunikację publiczną zamiast innych środków transportu.

Pomyśl o sprawiedliwej ekonomii: jeśli tylko masz możliwości, zadbaj o ekologiczny, zrównoważony rozwój gospodarczy, czystą produkcję, sprawiedliwy handel, etyczną konsumpcję, właściwe inwestycje, ograniczając formy aktywności gospodarczej szkodliwe dla ludzi i środowiska.

>>> Egoizm zabija nas i naszą planetę

Dbaj o edukację ekologiczną: o przebudowę programów nauczania w kierunku ekologii integralnej, rozwijanie świadomości ekologicznej i działań proekologicznych, propagowanie „powołania ekologicznego” wśród uczniów, nauczycieli i katechetów.

Rozwijaj duchowość ekologiczną: wydobywając na nowo z chrześcijańskiej tradycji głęboką wizję stworzenia, promując celebracje liturgiczne w duchu ekologii integralnej oraz katechezę i nauczanie obejmujące troskę o stworzenie i odkrywanie śladów Bożych w przyrodzie.

Dbaj o relacje: wspieraj zaangażowanie rodzin i wspólnot, działania odnawiające harmonię społeczną, angażuj się w oddolne działania i ruchy społeczne.

Można się przyglądać tym priorytetom i pytać, co nam – jako Kościołowi – udaje się w kwestii ekologii zrobić. I gdzie mamy najwięcej do zrobienia?

Jesteśmy na starcie

W moim odczuciu w Polsce jesteśmy dopiero na początku drogi do zielonej, dobrej zmiany – zarówno w społeczeństwie, w biznesie i polityce, jak i w Kościele. Wiele się dzieje, oddolnych inicjatyw nie brakuje, powstają ekoprojekty w parafiach i klasztorach. Ale jeśli poważnie chcemy potraktować wezwanie Kościoła powszechnego i Ojca Świętego potrzeba tego 100 razy więcej. Potrzeba też wsparcia instytucji kościelnych, obecności tych tematów w katechezie i zaangażowania społecznego różnych wspólnot. I dobrego pomysłu na to, jak pokonać obojętność i ignorancję wielu ludzi Kościoła.
Wreszcie – trzeba też odważnego myślenia, że nasz świat może być wspólnym, gościnnym domem dla nas wszystkich – ludzi, zwierząt i wszystkich stworzeń!

Zobacz także