świętych obcowanie

W tzw. Składzie Apostolskim mówimy, że wierzymy m.in. w „świętych obcowanie. Ale czym ono tak naprawdę jest? Świętych obcowanie jest dogmatem wiary chrześcijańskiej. Mówi on o Kościele jako o świętej komunii, innymi słowy – o wspólnocie (gr. koinonia).

Rozumienie tej prawdy wiary, zgodnie z Tradycją apostolską obejmuje także Kościół błogosławionych, tzn. zmarłych chrześcijan, którzy doznali zbawienia i oczekują na Paruzję czy to w niebie, czy jeszcze w czyśćcu.

„Wierzymy we wspólnotę wszystkich wiernych chrześcijan, a mianowicie tych, którzy pielgrzymują na ziemi, zmarłych, którzy jeszcze oczyszczają się, oraz tych, którzy cieszą się już szczęściem nieba, i że wszyscy łączą się w jeden Kościół; wierzymy również, że w tej wspólnocie mamy zwróconą ku sobie miłość miłosiernego Boga i Jego świętych, którzy zawsze są gotowi na słuchanie naszych próśb” (Wyznanie wiary Ludu Bożego, 30) – czytamy w wyznaniu wiary sformułowanym przez papieża Pawła VI po Soborze Watykańskim II.

Obcowanie świętych odnosi się po pierwsze do chrześcijan przebywających na ziemi i jest to Kościół walczący. Po drugie, obejmuje także przebywających w czyśćcu i jest to Kościół pokutujący, a także ten, który jest już w niebie i jest to Kościół triumfujący. Przynależący do tych trzech grup mogą się nawzajem wstawiać poprzez modlitwę.

Świętych obcowanie a modlitwa za zmarłych

„Po śmierci życie Twoich wiernych, Panie, zmienia się, ale się nie kończy” – modlimy się tekstem pierwszej prefacji za zmarłych Mszału rzymskiego.

Kościół pielgrzymujący, czyli chrześcijanie żyjący na ziemi mogą ofiarować w intencji osób żyjących, ale także zmarłych, którzy są w czyśćcu dobre uczynki, ale także swoje cierpienie i trudności. Modlitwa tych, którzy pielgrzymują jeszcze na ziemi potrzebna jest tym, którzy przeszli przez śmierć. Szczególna modlitwą jest msza święta w intencji zmarłych, ponieważ także po śmierci osoby korzystają ze zbawiennych skutków Eucharystii.

I odwrotnie – zmarli, którzy weszli już do Nieba, mogą się wstawiać za zmarłych w czyśćcu, ale także za wiernych na ziemi. Dlatego prosi się świętych o modlitwę, np. w litanii do wszystkich świętych i w innych modlitwach „za wstawiennictwem”.

Communio sanctorum 

Communio sanctorum tłumaczy się jako „obcowanie świętych” (lub bardziej tradycyjnie: „świętych obcowanie”). Kluczowe pojęcie communio („obcowanie”) wywodzi się z przekonania, że człowiek w pełni, jako obraz i podobieństwo Boże, istnienie nie w pojedynkę, ale przede wszystkim w więzi życia i miłości z innymi osobami.

Bóg jest Miłością, ponieważ jest miłosnym zjednoczeniem Osób Boskich w Trójcy, gdzie wzajemne oddanie się są tak radykalne, że tworzą jedno w Trójcy. W życiu wiecznym istnieje podobna relacja między zbawionymi. Dlatego też podstawowym powołaniem człowieka jest miłość. Do tej rzeczywistości przygotowują w ziemskim życiu zarówno więzi małżeńskie i rodzinne, jak i wspólnota zakonna, ale także życie ukierunkowane na pomoc i służbę innym.

Zobacz wszystkie wpisy dotyczące świętych obcowanie