Fot. wikipedia/pixabay/redakcja

To odkrycie wstrząsnęło wiedzą na temat Biblii 

To tu, w latach czterdziestych, Beduini natrafili na gliniane naczynia, w których od czasów starożytnych znajdowały się zwoje ze świętymi tekstami. Mogę sobie jedynie wyobrazić pośpiech z jakim francuska ekspedycja pod wodzą Rolanda de Vaux przenosiła się z Tirsy do Qumran na wieść o nowych odkryciach. Odkryciach, które wstrząsnęły naukowym światem zajmującym się badaniami nad Biblią. 

Odkrycie zwojów znad Morza Martwego, inaczej zwojów qumrańskich, uważane jest za największe odkrycie archeologiczne XX wieku, a zarazem najbardziej doniosłe dla Palestyny w całej jej historii.  

A wszystko przez przypadek 

Spiekota, żar lejący się z nieba, promienie słoneczne odbijające się od skał, a w oddali wysychające Morze Martwe. Depresja, w jakiej leży Qumran, otoczone Pustynią Judzką, wywołuje zdziwienie tych, którzy odwiedzają to miejsce po raz pierwszy. Powstają pytania o możliwości przeżycia w tych skrajnych warunkach, celowość budowania osady w tym rejonie, ale przede wszystkim o to, dlaczego właśnie tu odnaleziono ogromną liczbę tak zwanych rękopisów z Qumran. Jaskinie, znajdujące się nieopodal ruin starożytnej osady, kryły w sobie przez wieki niezbadane dziedzictwo starożytnych pisarzy i skrybów, którzy w okresie między III wiekiem przed Chrystusem, a I wiekiem po Jego narodzeniu, spisywali biblijne fragmenty oraz inne dzieła religijne. Odkrycie, dokonane bardzo przypadkowo przez beduińskich pasterzy, było trudne w dalszej realizacji. Tereny te były bowiem targane przez waśnie i militarne spory pomiędzy Arabami a Żydami. Wygasający mandat brytyjski przysporzył tylko dodatkowych problemów. Pomimo wielu trudności kolejne ekspedycje, w których brał udział także Polak Józef Milik, ceniony na świecie badacz, z sukcesem eksplorowały kolejne jaskinie. Nie tylko w Qumran, ale też w oddalonych nieco miejscach (Masada, Wadi Murabba’atNachal Chewer). 

>>20 ciekawostek o Biblii, które was naprawdę zaskoczą 

 
Najtrudniejsze pytanie 

Najtrudniejszym dla badaczy pytaniem jest to, czy autorami tekstu byli członkowie sekty esseńczyków, którzy w czasach hellenistycznych mieli wznieść osadę Qumran. Pojawiają się także pytania o to, dlaczego teksty te przechowywano w grotach skalnych i kto je tam umieścił. O problemach translatorskich i interpretacyjnych wspominać już chyba nie trzeba. Odkrycie tekstów qumrańskich wpłynęło na stan wiedzy o Biblii. Odkryto przecież trzy różne wersje tekstu Biblii Hebrajskiej, które były starsze od dotychczas posiadanych (Kodeks Leningradzki jako baza tekstowa dla badań biblijnych pochodził z ok. 1008/1009 roku po Chr.). Te doniosłe wydarzenia miały miejsce w środku Pustyni Judzkiej. 

>>Masz wolne 2 minuty? Papież Franciszek ma dla Ciebie propozycję! 

 

 

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze