Obrączka Matki Bożej odnaleziona? Mistyczka potwierdza

Dostała ją od Józefa na znak jego miłości i wierności. 1500 lat później odnalazła się we włoskiej Perugii. Czy domniemana obrączka ślubna Maryi naprawdę jest prawdziwa? Słowa mistyczki zdają się potwierdzać ten fakt.

Tradycja ślubnych obrączek jest znacznie dłuższa niż mogłoby się wydawać. Od tysięcy lat zwyczaj ten jest obecny w kulturze żydowskiej, stamtąd trafił też do kultury europejskiej. Możliwe jest więc, że Józef podarował swojej poślubionej właśnie żonie taki prezent. Oczywiście, nie znajdziemy wzmianki o tym wydarzeniu na kartach Pisma Świętego, jednak tak naprawdę o niczym to nie świadczy. W Biblii nie są opisane przecież wszystkie lokalne zwyczaje społeczności żydowskiej.

>>> Wizja czyśćca niemieckiej mistyczki bł. Anny Katarzyny Emmerich 

W XV w. w tajemniczych okolicznościach rzeczona obrączka znalazła się w posiadaniu włoskiego złotnika pochodzącego z Chiusi. Jak podaje legenda, złotnik otrzymał ją od żydowskiego kupca, którego rodzina przekazywała sobie pierścionek z pokolenia na pokolenie, utrzymując, że należał do żony Józefa, matki Chrystusa. Obdarowany nie uwierzył w przekazaną mu historię obrączki. Sytuacja diametralnie zmieniła się po przerażającym śnie złotnika, w którym zobaczył swoje dziecko na łożu śmierci. Wtedy właśnie postanowił przekazać pierścionek miejscowemu klasztorowi. Przedmiot szybko stamtąd skradziony. Wnet udało się go odnaleźć i przekazać bezpośrednio do katedry w Perugii, gdzie znajduje się po dziś dzień.

>>> Stygmatyczka widziała ciało ukrzyżowanego Jezusa. Jak wyglądało? 

Wizja błogosławionej mistyczki – Anny Katarzyny Emmerich – pochodząca jeszcze z XVIII w. zdaje się potwierdzać przytoczoną historię. Kobieta mówiła wówczas:

Widziałam obrączkę ślubną Maryi, nie jest ze srebra ani złota, ani też z innego metalu, jest ciemnego koloru i nie błyszczy; nie jest to wąski, cienki okrąg, lecz jest stosunkowo gruba i szeroka na jeden palec. Widziałam, że jest gładka, ale jednak jakby wyłożona małymi, regularnymi trójkątami, w których znajdowały się litery. Ale po jednej stronie, po wewnętrznej stronie ręki, miała płaską powierzchnię. Widziałam, że obrączka ta była przechowywana za wieloma zamkami w pięknym kościele. Pobożni ludzie, którzy się pobierali, dotykali swoimi obrączkami jej obrączki.

Czy możemy być w całkowicie pewni co do prawdziwości obrączki Maryi? Odpowiedź nasuwa się wręcz od razu – oczywiście, że nie. Fakt istnienia takiego przedmiotu podkreśla jednak, że małżeństwo Maryi i Józefa jest uznane za wzór związku mężczyzny i kobiety i to właśnie z przykładu ich relacji powinniśmy czerpać jak najwięcej.

Zobacz także