Woda święcona. Krótki przewodnik

Woda święcona jest czasami niedoceniana, a czasami przeceniana. Zwyczaj święcenia jest starożytną chrześcijańską tradycją. Kościół wprowadził go już w II wieku. Używając wody można wyznać przynależność do Chrystusa, walczyć ze złem, a nawet uzyskać odpust. 

Wiara w oczyszczającą moc wody była obecna już w Starym Testamencie. Ale Jezus, podczas chrztu nad Jordanem, daje symbolice obmywania wodą, głębsze znaczenie.

Tym skuteczniejsze, im większa jest wiara

Woda święcona jest sakramentalium. To znaczy, że nie jest sakramentem, ale jest świętym znakiem, przez który na podobieństwo sakramentów są oznaczone i otrzymywane ze wstawiennictwa Kościoła skutki, zwłaszcza duchowe. Kto je przyjmuje z wiarą, dostępuje ich zbawiennych skutków (KPK kan. 1166). 

Sakramentalia odnoszą tym silniejszy skutek duchowy im mocniejsza jest wiara. Bez wiary „nie dają efektu”.

>>> Wylewali wodę święconą z… samolotu

Skąd się bierze woda święcona?

Woda święcona jest tak naprawdę wodą błogosławioną. Przez obrzędy błogosławieństwa woda jest niejako wyłączona ze zwykłego użytku i zyskuje właściwość uświecania. 

Obrzęd w błogosławieństwa może odbywać się w formie uroczystej lub zwyczajnej. Uroczyste błogosławienie wody ma miejsce podczas Wigilii Paschalnej, w czasie tak zwanej liturgii chrzcielnej. Śpiewa się wtedy Litania do Wszystkich Świętych. Później celebrans zanurza paschał w naczyniu z wodą, odmawiając modlitwę. W innym czasie, kapłan może w każdej chwili pobłogosławić wodę używając krótkiej modlitwy.

Kiedy używać?

Miejsca, w których używamy wody święconej możemy umownie podzielić na te związane z czynnościami liturgicznymi oraz na użytek prywatny. 

Woda święcona używana jest oczywiście podczas sakramentu chrztu świętego. Czasami kapłan w miejsce aktu pokutnego może dokonać pokropienia wiernych. Obrzęd ten nazywany jest aspersją (od łacińskiego słowa aspere, które oznacza pokropić). Jest to uroczysta forma aktu pokutnego. 

Kapłan, ale możemy też robić to sami, używa wody świeconej jako sakramentalium do świecenia domów – znamy to z odwiedzin duszpasterskich. Poza tym można poświecić pojazdy, na przykład we wspomnienie świętego Krzysztofa, patrona kierowców. Używa się jej także do święcenia dewocjonaliów oraz pokarmów, między innymi podczas święconki. 

Kiedy wchodzimy do kościoła zanurzamy czubki palców w kropielnicy, wypełnionej wodą święconą. Tymi palcami następnie możemy zrobić znak krzyża, przypominając sobie w ten sposób chrzest i włączenie we wspólnotę Kościoła, które dokonało się właśnie przez chrzest. Dlatego nie powinniśmy czynić znaku krzyża przy wychodzeniu z kościoła.

>>> Skuteczny sposób św. Teresy z Ávili na walkę z szatanem

Czasami jeszcze woda świecona znajduje się w kropielniczkach przy wejściu do domu. Użycie jej ma przypominać o tym, że jesteśmy chrześcijanami także w życiu codziennym i w każdym miejscu powinniśmy dawać świadectwo o Chrystusie. Oraz o tym, że Chrystus jest z nami zawsze, cokolwiek robimy czy dokądkolwiek idziemy. 

Woda święcona jest także elementem egzorcyzmów. Ale można ją stosować także w osobistej walce duchowej. O skuteczności wody święconej w celu odpędzenia demonów (złych duchów) wspomina Teresa z Avila: Wiele razy doświadczyłam, że nie ma rzeczy, przed którą [demony] bardziej uciekają, aby [już] nie powrócić. (..) Wielka musi być moc wody święconej. Znak krzyża zrobiony dłonią wcześniej zanurzoną w wodzie święconej, jest znakiem przynależności do Chrystusa i zanurzenia w owocach chrztu, który obmywa nas ze śmierci i wprowadza do życia dzieci Bożych.

Woda egzorcyzmowana

Woda egzorcyzmowania (może być jeszcze egzorcyzmowana sól lub olej) może służyć do bezpośredniego spożycia, ale także można ją umieszczać w pomieszczeniach. Wodą można na przykład spryskać dom lub inny przedmiot. 

Woda egzorcyzmowana różni się od świeconej tym, że podczas gdy działanie wody święconej uzależnione jest od wiary osoby, która jej używa, to woda egzorcyzmowana działa niezależnie od świadomości osoby, która je używa. Dlatego też w przypadku osób opętanych, może dojść do demonstracji złego ducha.

Odpust za przeżegnanie się wodą święconą

Kościół św. udziela odpustu cząstkowego za każde przeżegnanie się wodą święconą.  

Odpust cząstkowy jest odpuszczaniem części kar, które zaciągamy, kiedy grzeszymy. W czasie sakramentu pokuty odpuszczone są nam nasze grzechy, ale pozostają kary, które odpokutowywalibyśmy w czyśćcu. Korzystanie z odpustów te kary skraca (odpust cząstkowy) lub znosi (odpust zupełny). 

Odpust cząstkowy można ofiarować w swojej intencji lub ofiarować za osobę zmarłą. Natomiast nie można uzyskać odpustu dla innego żyjącego. Co więcej odpust cząstkowy można uzyskać kilka razy dziennie.

Woda święcona to nie magia

Nie należy wody święconej traktować magicznie. Nie ma żadnego magicznego znaczenia. Niektórzy mówią, że zabija zarazki albo w sposób niemal magiczny chroni, jak amulet, przed złem płynącym ze świata. 

Woda święcona przypomina ona o chrzcie, o zanurzeniu się w wodzie, które dało nam wolność od grzechu i podkreśla naszą przynależność do Chrystusa. Jest znakiem obecności Boga, chroni poświęcony dom przed złem, jest zewnętrznym znakiem wyznania wiary i odrzuceniem szatana.

Zobacz także