polifoniczna Eucharystia
Polifoniczność polega na prowadzeniu wielu wątków – literackich czy też muzycznych – w ten sposób, że każdy z nich jest równie ważny. I dopiero z tej różnorodności wyłania się całość utworu. Różnorodność nie jest przeciwieństwem jedności, ale należy do jej tożsamości. Podobnie jest z Eucharystią.
W tygodniu poświęconym polifonicznej Eucharystii najpierw zobaczymy różnorodność form celebracji w samej liturgii eucharystycznej. Śledząc, krok po kroku, akcję mszy świętej możemy zobaczyć, w jaki sposób modlitwa, cisza, czytania, medytacja, śpiew czy dialogi stają się wyrazem jednego – żywej Obecności.
Msza święta według starego rytu, msza święta dla przedszkolaków czy ta w obozie koncentracyjnym są tak samo ważne i dopiero w swojej różnorodności składają się na pełnię. Oglądając Eucharystię z różnych stron, w różnych okolicznościach i wrażliwościach, możemy dostrzec jej istotę. Ponieważ każda z nich – chociaż bardzo rożni się od poprzedniej – wyraża to, co najważniejsze.
Eucharystia jako szczyt i źródło życia Kościoła „wciela się” w dynamizm życia duchowego, ludzkiej wrażliwości i percepcji. Bóg czasami decyduje się na nadzwyczajną interwencję, przez cuda eucharystyczne, by wskazać na swoją realną i prawdziwą obecność w tym sakramencie.
Eucharystii nie można zamknąć w ciasnych ramach. Chrystus zgadza się na ten wielogłos, na polifoniczność, by w ten sposób przybliżyć nas do dynamizmu wewnętrznego życia samego Boga.
Zobacz wszystkie wpisy dotyczące polifoniczna Eucharystia